Συγκρίσεις

"Κι απ' τους ψηλούς κι απ' τους κοντούς απέχουν ίδια τ' άστρα".

     ... Ο λόγος μοιάζει ν' απευθύνεται στους "ψηλούς", για να τους συνετίσει, να τους προτείνει άλλη μονάδα σύγκρισης για να μετρήσουν το αληθινό ανάστημά τους.

      Η φράση θέλει αποδέκτη και τον άνθρωπο τον "κοντό", για να αναμετρηθεί μ' εκείνα που περισσότερο τον ξεπερνάνε, αλλά δεν θέλει, δεν επιλέγει ούτε να τα ξέρει.

     Σε όποια περίπτωση απ' τις δυο, θα μπορούσε να γίνει βάση για μια πρώτη αλληλοπαραδοχή, που τόσο έχουμε ανάγκη...

     Αν δεν βάλουμε σημείο αναφοράς που ν' απέχει απ' όσα πετύχαμε ή δεν πετύχαμε, ν' απέχει από μας τους καθημερινούς ψηλούς-κοντούς ανθρώπους τόσο πολύ όσο τ' άστρα, φαίνεται τελικά πώς δεν μπορούμε να τα βρούμε ούτε μέσα μας ούτε μεταξύ μας...

[Από το περιοδικό Η Δράση μας. Τεύχος 492, Οκτώβριος 2011, σ. 306]