Κυριακή 5 Ιουνίου 2016

Μνήμη θανάτου



"Ὁ Κύριος σκεπτόταν τὰ παθήματά του καὶ τὸν θάνατό του. Ἐμεῖς, μολονότι βλέπουμε καθημερινὰ τὴν παρουσία τοῦ θανάτου, δὲν θέλουμε νὰ τὸν σκεπτώμαστε καὶ κάνουμε ὅ,τι μποροῦμε γιὰ νὰ τὸν λησμονήσουμε. Ἀλλὰ ὁ θάνατος θὰ ἔλθῃ, εἴτε τὸν σκεπτόμαστε εἴτε ὄχι. Εἶναι λοιπὸν πολύ προτιμότερο καὶ ὠφελιμώτερο νὰ τὸν σκεπτώμαστε συχνὰ καὶ νὰ τὸν μελετοῦμε. Ἡ συνεχὴς μνήμη καὶ μελέτη τοῦ θανάτου μᾶς προφυλάσσει ἀπὸ τὴν προσκόλλησι στὰ γήινα μὲ ὅλες τὶς δυσάρεστες συνέπειές της, μᾶς συγκρατεῖ ἀπὸ πάθη καὶ κακίες, ἀπὸ ἔχθρες καὶ μίση, μᾶς ἐξοικειώνει μὲ τὴν πραγματικότητα, μᾶς προετοιμάζει γιὰ τὴν αἰωνιότητα."
[π. Κων. Παπαγιάννη. Ομιλίες στο κατά Λουκάν ευαγγέλιο (υπό έκδοση)]