Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2016

Χάρη και ελευθερία



Η ζωή του πιστού είναι η ζωή της χάρης του Θεού επάνω του. Ο αληθινός πιστός είναι ο χαριτωμένος άνθρωπος. Εδώ βέβαια γεννιούνται κάποια ερωτήματα. Ποια είναι η θέληση του ανθρώπου μέσα στη θεία χάρη; Ποια είναι τα όρια της ελευθερίας του ανθρώπου μέσα στη βουλή του Θεού; Γιατί η βουλή του Θεού είναι «πάντας ανθρώπους σωθήναι», να σωθούν με τη χάρη του όλοι οι άνθρωποι. Μπορούμε επιγραμματικά να πούμε ότι ο Θεός θέλει να σωθούν όλοι, και σώζονται όσοι θέλουν. Ο άγιος Μάξιμος Ομολογητής το διατυπώνει έτσι, ότι ο άνθρωπος σώζεται «δια της χάριτος του Θεού και δια της οικείας φιλοπονίας και σπουδής». Πάει να πει πώς το έργο του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπου εξαρτάται από τη συνεργασία του ανθρώπου: εκείνο που δίνει έτοιμο ο Θεός να απλώσει ο άνθρωπος και να το πάρει. Ο Θεός εδημιούργησε τον άνθρωπο μόνος του, αλλά δεν μπορεί να τον σώσει μόνος του: έτσι κανένας δεν είναι που θέλει να σωθεί και δεν σώζεται. 

[Επισκόπου Διονυσίου Ψαριανού. Η Θεία Λειτουργία. 
Αποστολική Διακονία 1986, σελ. 95-96]

Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2016

Ορθόδοξη ευσέβεια



"Θα μπορούσαμε να συνοψίσουμε την ορθόδοξη ευσέβεια σε τρία πράγματα, στο συναξάρι, στο τροπάρι και στο εικόνισμα. Αυτά τα τρία είναι το τρίπτυχο της ορθόδοξης ευσέβειας. Το συναξάρι είναι η εν Χριστώ ζωή και πείρα των Αγίων. Το τροπάρι είναι ο ύμνος και η ιερή ψαλμωδία στη σύναξη της Εκκλησίας. Ό,τι μας πλημμυράει μέσα μας, που δεν μπορούμε να το εκφράσουμε καλύτερα, στη συντροφιά μας και στη σύναξη της Εκκλησίας, το κάνουμε άσμα και τραγούδι και με μια καρδιά και μ' ένα στόμα το λέμε στο Θεό. Και το εικόνισμα, έτσι καθώς το βλέπει και το προσκυνάει ο ορθόδοξος, όχι ειδωλολατρικά, αλλά τιμητικά για το εικονιζόμενο πρόσωπο, είναι η έκφραση και η φανέρωση της ορθόδοξης ευσέβειας... Όταν λέμε για συναξάρι και για τροπάρι και για εικόνισμα, δεν μιλάμε για καλλιτεχνικά αντικείμενα θρησκευτικής τέχνης, αλλά για ιερά αντικείμενα εκκλησιαστικής λατρείας. Η ορθόδοξη λοιπόν ευσέβεια δεν χωρίζεται από την Εκκλησία, την ιερωσύνη και τη θεία Λειτουργία."

[Επισκόπου Διονυσίου Ψαριανού. Η Θεία Λειτουργία. 
Αποστολική Διακονία 1986, σελ. 47-48]

Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2016

Θα πεθάνουμε



‘Επειδή δεν ξέρουμε πότε θα παρθεί η απόφαση, να την έχουμε στο μυαλό μας. Θα πεθάνουμε. Πού θα πάμε; Απορώ και με τον εαυτό μου. Βρε ταλαίπωρε άνθρωπε, δεν μπορείς να συνειδητοποιήσεις ότι μέσα σε λίγα λεπτά θα φύγεις; Έφυγες. Πού θα πάς; Στην άλλη ζωή. Θα γυρίσεις εδώ; Όχι. Τελειώνει εκείνη; Όχι. Θα περάσεις από το δικαστήριο; Ναι. Γιατί δεν τακτοποιείσαι τώρα, να προπαρασκευασθείς για να περάσεις σωστά στον άλλο κόσμο όπου θα ζήσεις αιώνια; Εδώ φροντίζεις για όλα, για την υγεία σου, για εκείνο, για το άλλο, για όλα φροντίζεις, αλλά για την ψυχή σου δεν φροντίζεις. Ναι, δεν φροντίζω. Γιατί; Γιατί είναι η ανθρώπινη αδυναμία, είναι και ο διάβολος, μας παρασύρουν και οι επιθυμίες μας, και δεν προετοιμαζόμεθα γενναία. Πίστεψέ το ότι φεύγεις από τη ζωή και αφήνεις πίσω τον κόσμο. Αυτή είναι η αλήθεια.’

[Γέροντος Εφραίμ Φιλοθεΐτου. Η τέχνη της σωτηρίας, 
τόμος Α΄. Ι. Μ. Φιλοθέου 2005, σ. 189]