"Ἰδιαιτέρως ἂς μὴ λησμονοῦν οἱ Χριστιανοὶ νὰ προσεύχωνται γιὰ τοὺς ποιμένες των, τοὺς κληρικούς των. Ὅπως ὁ Παῦλος καὶ οἱ ἄλλοι ἀπόστολοι, ἔτσι καὶ οἱ ποιμένες κάθε ἐποχῆς ἔχουν ἀνάγκη τῆς προσευχῆς ὅλων τῶν Χριστιανῶν γιὰ τὴν ἐκπλήρωσι τῆς ἀποστολῆς των. Ἂς μὴν παραλείπουμε λοιπὸν τὸ καθῆκον αὐτό. Ἂντὶ νὰ κατακρίνουμε τοὺς κληρικοὺς γιὰ τὶς παραλείψεις ἢ τὰ σφάλματα, στὰ ὁποῖα σὰν ἄνθρωποι εἶναι δυνατὸν νὰ πέσουν, ἂς προσευχώμαστε, γιὰ νὰ τοὺς προστατεύη ὁ Θεὸς ἀπὸ αὐτὰ καὶ ἀπὸ ὅλες τὶς ἐπιθέσεις τοῦ πονηροῦ καὶ νὰ κατευθύνη τὶς ἐνέργειές τους γιὰ τὸ καλὸ τῆς Ἐκκλησίας. Οἱ καρποὶ τῆς προσευχῆς αὐτῆς θὰ εἶναι καλύτεροι καὶ πλουσιώτεροι ἀπὸ τὰ ἀποτελέσματα μιᾶς στείρας κριτικῆς."
[π. Κων. Παπαγιάννη. Ομιλίες στην προς Ρωμαίους επιστολή
(ομιλία 47η). Υπό έκδοση]
(ομιλία 47η). Υπό έκδοση]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου