Κυριακή 28 Ιουνίου 2009

Η έρευνα στην Ελλάδα


«Αν έρθω στην Ελλάδα φοβάμαι ότι θα χαθώ. Ο Αμερικάνος ή ο Ευρωπαίος, όταν του πω ότι είμαι επιστήμων και δεν κάμνω τίποτα άλλο από το να ερευνώ, με θεωρεί όχι μόνον ως χρήσιμον στοιχείον, αλλά ως κάτι ανώτερον από τους κοινούς ανθρώπους. Ο Έλλην με θεωρεί απεναντίας ως ένα άχρηστον ον, και όχι μόνο άχρηστον αλλά και επικίνδυνον. Αυτή είναι η εικόνα ενός κράτους σάπιου, ανίκανου να δημιουργήσει κάτι τι και να συνεισφέρει στη γενική πρόοδο της ανθρωπότητος. Όλα ξένα, όλα κλεμμένα. Όλα κατά μίμησιν. Δεν είναι ντροπή;»

[Γεώργιος Παπανικολάου, 1915. Από άρθρο του Α. Καρκαγιάννη στην Καθημερινή 28/6/2009]

2 σχόλια:

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Υπάρχουν πιο χρήσιμαι άνθρωποι απο εσάς; η μητέρα μου έλεγε οτι οι γιατροί είναι οι ..επιγειοι Θεοί ( επειδή ήταν και η ίδια γιατρός ευλογούσε τα γένεια της!)

Α. Παπαγιάννης είπε...

Αγαπητή γειτόνισσα (νομίζω...), ας μην το παίρνουμε πάνω μας. Τι έχουμε που δεν το λάβαμε, για να καυχόμαστε γι' αυτό; Εξάλλου, η καθημερινή πράξη αποδεικνύει ότι το "στρίψιμο" μιας μικρής βίδας που μπορεί να μας βγάλει από τον κόσμο της λογικής σκέψης δεν απέχει και πάρα πολύ... Να είσαι πάντα καλά, και να απολαμβάνουμε τις καθημερινές σου νοστιμιές.