«Επικίνδυνοι συγγραφείς»

«Ανάμεσα στους επικίνδυνους για μένα συγγραφείς, γρήγορα κατάταξα και τον Φώτη Κόντογλου. Γι’ αυτό και άρχισα να τον αποφεύγω συστηματικά, μήπως και με παρασύρει στα λημέρια του. Αλλά όπως γίνεται συνήθως, αυτό που φοβάσαι, αυτό βγαίνει ολοένα μπροστά σου. Διάβασα στο μεταξύ εκατοντάδες βιβλία, γνώρισα ολοκληρωμένα έργα και σπουδαίους ανθρώπους, μα όποτε καθίσω και λογαριάσω τί γερό, τί ακατάλυτο έχω στη βιβλιοθήκη μου, τί θα μπορούσα να πιάσω σε μια ώρα ανάγκης και να στυλωθώ, πάντα ξεπετιέται μέσα μου, ανάμεσα σ’ ελάχιστα άλλα απ’ τα νεοελληνικά μας και το έργο του Κόντογλου. Και σκύβοντας με σεβασμό, ανοίγω. Είναι τόσο πειστικός, τόσο πολύ μου ταιριάζει η φωνή του, τόσο συμφωνώ, στα πιο πολλά, με τη σοβαρή ματιά του, ώστε φοβάμαι--μάταια, βέβαια--μήπως αρχίσω να μιλώ με τον τρόπο του».

[Γιώργος Ιωάννου, Ο μεγάλος μάστορας.
Στον τόμο ‘Μνήμη Κόντογλου’, Αθήνα 1975, σ. 60]