"Η Ελλάδα που αντιστέκεται, δεν είναι λαμπερή. Είναι «ανώνυμη», πληθυσμιακά απαρτίζεται από άτομα με αξιακούς κώδικες που δεν χωρούν σε φωτογραφίες, από ανθρώπους που ντρέπονται να ζητούν ρουσφέτια, δεν είναι «ξερόλες», που όταν μιλάνε κοιτάζουν τον άλλο στα μάτια. Η Ελλάδα που αντιστέκεται είναι ο ταξιτζής που σε καλημερίζει μιλώντας στον πληθυντικό, οι γιωταχήδες που σταματούν για να περάσει ο πεζός, ο ταβερνιάρης που σου επισημαίνει «πολλά παραγγέλνετε, είναι αμαρτία», ο άγνωστος γιατρός του ΕΣΥ που σε αντιμετωπίζει σαν στενό συγγενή του, ο παπάς που κάνει τρισάγιο στον τάφο του πατέρα σου αρνούμενος να πάρει χρήματα, είναι τα παιδιά με το αλλόκοτο ντύσιμο που σηκώνονται στο τρένο και στα λεωφορεία, για να καθίσουν οι γέροντες. Πολλοί από αυτή την Ελλάδα που αντιστέκεται, δεν έχουν παρακολουθήσει ποτέ παράσταση στην Επίδαυρο".
[Κ. Λεονταρίδης. Ποιά Ελλάδα αντιστέκεται; Καθημερινή 1/8/2009]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου