Κατανάλωση και ευτυχία

«Από ανθρώπους σαν τον κουρέα της Βελλόρε έμαθα ότι η ικανοποίηση είναι μια κατάσταση εσωτερική, μια αλήθεια που εύκολα χάνεται μέσα στο θόρυβο της φορτικής διαφήμισης στη Δύση. Εδώ συνεχώς μας παρακινούν να πιστεύουμε ότι η ικανοποίηση έρχεται απ’ έξω, και ότι μπορεί να συντηρηθεί μόνο αν αγοράσουμε ακόμη ένα προϊόν... Σε μια καταναλωτική κοινωνία, οι προσδοκίες δεν τολμούν να σταματήσουν σε κάποια οροφή, διότι μια αναπτυσσόμενη οικονομία βασίζεται σε αυξανόμενες προσδοκίες. Εκτιμώ την προσφορά των καταναλωτικών κοινωνιών που παλεύουν για όλο και καλύτερα προϊόντα. Στην ιατρική βασίζομαι σε τέτοια προϊόντα κάθε μέρα. Ωστόσο, πιστεύω επίσης ότι εμείς στη Δύση έχουμε κάτι να μάθουμε από την Ανατολή για την πραγματική φύση της ικανοποίησης. Όσο περισσότερο αφήνουμε το επίπεδο ικανοποίησής μας να καθορίζεται από εξωτερικούς παράγοντες--καινούργιο αυτοκίνητο, μοντέρνα ρούχα, μια αξιοζήλευτη καριέρα, κοινωνική κατάσταση--τόσο περισσότερο χάνουμε τον έλεγχο πάνω στην ίδια μας την ευτυχία»

[P. Brand & P. Yancey. Πόνος: ένα δώρο που κανένας δεν θέλει.
Θεσσαλονίκη, University Studio Press 2006, σσ. 398-99]