Δημιουργία

Πάντα επίκαιρο το παρακάτω μεγαλειώδες κείμενο από το βιβλίο του Ιώβ, που διαβάζεται κάθε Μεγάλη Πέμπτη στα αναγνώσματα του Εσπερινού. Ο άνθρωπος της κάθε εποχής μπορεί να φανταστεί τον εαυτό του στη θέση του Ιώβ, και να δεχθεί τα ερωτήματα του Θεού:

Τότε ο Θεός απάντησε στον Ιώβ μέσα από τον ανεμοστρόβιλο:
«Ποιος είσ’ εσύ που τα δικά μου σχέδια αμφισβητείς;
γιατί μιλάς για πράγματα που δεν καταλαβαίνεις;
Σαν άντρας τώρα ετοιμάσου, εμπρός!
Εγώ θα σε ρωτάω, κι εσύ θα μου αποκρίνεσαι:
Που ήσουν όταν εγώ θεμέλιωνα τη γη;
Πες μου το αν το γνωρίζεις.
Ξέρεις ποιος όρισε τις διαστάσεις της;
Ποιος τέντωσε σκοινί να τη μετρήσει;
Πάνω σε τι στηρίγματα μπήκαν τα θέμελά της
ή ποιος της τοποθέτησε το γωνιακό λιθάρι;
Τότε όλα τ’ άστρα της αυγής μαζί τραγούδαγαν
και σκόρπιζαν κραυγές χαράς όλα τα ουράνια όντα.
Ποιός περιόρισε τη θάλασσα με πύλες
σαν πρόβαλε απ’ τα μητρικά σπλάχνα της γης μ’ ορμή;
Εγώ την έντυσα με σύννεφα και τη σπαργάνωσα με ομίχλη.
Όρια της χάραξα, την κράτησα πίσω από πύλες κλειδαμπαρωμένες.
Της είπα: «Ως εδώ θα ’ρχεσαι, ούτε γραμμή πιο πέρα!
Εδώ θα σπάζουν τα περήφανά σου κύματα».
Μες τη ζωή σου πρόσταξες ποτέ τη μέρα να φανείς
ή μήπως είπες στην αυγή πού να προβάλει;
να πιάσει από τις άκρες της τη γη
να την τινάξει και οι ασεβείς να σκορπιστούνε;...
Μήπως προχώρησες ως τις πηγές της θάλασσας;
ή μήπως εξερεύνησες τα βάθη της αβύσσου;
Σου έδειξε ποτέ κανείς τις πύλες του θανάτου;
ήσουν εκεί απ’ όπου ξεκινά σκοτάδι αιώνιο;
Ξέρεις αλήθεια ως ποιο σημείο εκτείνεται η γη;
Απάντησέ μου αν όλ’ αυτά τα ξέρεις.
Ξέρεις το δρόμο για να φτάσεις στην κατοικία του φωτός;
και ξέρεις το σκοτάδι πού φωλιάζει;
Μπορείς τα δυο τους στου δρόμου τους το τέλος να τα πας,
και πάλι πίσω στην κατοικία τους να τα φέρεις;...»

[Ιώβ, κεφ. 38, από τη νεοελληνική έκδοση της Βιβλικής Εταιρείας, Αθήνα 1997]