«Όπως κανένας λόγος δεν
μας διδάσκει να μισούμε την ασθένεια, αλλά αυθόρμητα αποφεύγουμε όσα μας
λυπούν, έτσι και στην ψυχή υπάρχει κάποια αδίδακτη τάση να αποφεύγει το κακό.
Κάθε κακία είναι ασθένεια της ψυχής, ενώ η αρετή είναι κατάσταση υγείας. Καλώς
όρισαν κάποιοι ότι η υγεία είναι η ευστάθεια των φυσικών ενεργειών. Και δεν θα
απομακρυνθεί κανείς από την αλήθεια, αν ειπεί το ίδιο και για την ψυχική υγεία.
Συνεπώς και η ψυχή, ακόμη και χωρίς να διδαχθεί, επιθυμεί εκείνο που της
αρμόζει και της είναι φυσικό. Γι’ αυτό και όλοι επαινούν την σωφροσύνη, και
αποδέχονται την δικαιοσύνη, και θαυμάζουν την ανδρεία, και θεωρούν
περισπούδαστη τη φρόνηση. Οι αρετές δε αυτές είναι περισσότερο οικείες στην ψυχή
απ’ ό,τι η υγεία στο σώμα».
[Μ. Βασιλείου. Ομιλία θ΄ εις
την Εξαήμερον]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου