"Σιγὴ ὡς ἡμιώριον"

"Διαλείμματα γαλήνης παρατηροῦνται πολλὲς φορὲς στὴν ἱστορία τῶν λαῶν καὶ ὅλης τῆς ἀνθρωπότητος. Ὕστερα ἀπὸ μακρὰ σειρὰ συμφορῶν καὶ δοκιμασιῶν ὁ Θεὸς ἀναστέλλει προσωρινὰ τὴν ἐκδήλωσι τῆς ὀργῆς του. Γιατὶ σκοπός του δὲν εἶναι νὰ μᾶς συντρίψῃ, ἀλλὰ νὰ μᾶς παιδαγωγήσῃ καὶ νὰ μᾶς ἀνορθώσῃ. Ἀφοῦ λοιπὸν ἐπιφέρῃ τὶς παιδαγωγικές του πληγές, διακόπτει τὴν παιδαγωγία του, γιὰ νὰ μᾶς δώσῃ χρόνο νὰ μελετήσουμε τὰ γεγονότα καὶ νὰ συλλάβουμε τὸ νόημά τους, νὰ διδαχθοῦμε καὶ νὰ συνετισθοῦμε ἀπὸ αὐτά. Ὀφείλουμε λοιπὸν νὰ χρησιμοποιοῦμε ὠφέλιμα καὶ ἐποικοδομητικὰ τὰ διαλείμματα αὐτά· νὰ μὴν ἀποκοιμίζουμε τοὺς ἑαυτούς μας μὲ τὴν ψεύτικη ἐλπίδα ὅτι ὁ Θεὸς δὲν θὰ ἐπαναλάβῃ τὴν παιδαγωγία του, ἀλλὰ νὰ ἐμβαθύνουμε στὰ γεγονότα καὶ νὰ ἀκοῦμε τὸ μήνυμα ποὺ μᾶς μεταδίδει μ᾿ αὐτὰ ὁ Θεὸς καὶ τὸ ὁποῖο εἶναι πρόσκλησις μετανοίας, διορθώσεως καὶ ἐπιστροφῆς πρὸς αὐτόν. Ἂν ἀνταποκριθοῦμε στὴν πρόσκλησι αὐτή, θὰ συμπεριληφθοῦμε κι ἐμεῖς στὸν ἀριθμὸ τῶν σφραγισμένων καὶ προστατευομένων ἀπὸ τὸν Θεό, καὶ οἱ νέες συμφορὲς ποὺ θὰ ξεσπάσουν δὲν θὰ μᾶς ταράξουν οὔτε θὰ μᾶς βλάψουν. Ἂν ὅμως ἀφήσουμε ἀνεκμετάλλευτα τὰ διαλείμματα τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ, ἡ ἐνοχή μας θὰ γίνῃ βαρύτερη καὶ ἡ ὀργὴ ποὺ θὰ θησαυρίσουμε εἰς βάρος μας μεγαλύτερη".

 [π. Κων. Παπαγιάννη. Ομιλίες στην Αποκάλυψι του Ιωάννου. 

Εκδόσεις Λυδία 2008, ομιλία ΛΔ΄]