"Σιγὴ ὡς ἡμιώριον"

"Διαλείμματα γαλήνης παρατηροῦνται πολλὲς φορὲς στὴν ἱστορία τῶν λαῶν καὶ ὅλης τῆς ἀνθρωπότητος. Ὕστερα ἀπὸ μακρὰ σειρὰ συμφορῶν καὶ δοκιμασιῶν ὁ Θεὸς ἀναστέλλει προσωρινὰ τὴν ἐκδήλωσι τῆς ὀργῆς του. Γιατὶ σκοπός του δὲν εἶναι νὰ μᾶς συντρίψῃ, ἀλλὰ νὰ μᾶς παιδαγωγήσῃ καὶ νὰ μᾶς ἀνορθώσῃ. Ἀφοῦ λοιπὸν ἐπιφέρῃ τὶς παιδαγωγικές του πληγές, διακόπτει τὴν παιδαγωγία του, γιὰ νὰ μᾶς δώσῃ χρόνο νὰ μελετήσουμε τὰ γεγονότα καὶ νὰ συλλάβουμε τὸ νόημά τους, νὰ διδαχθοῦμε καὶ νὰ συνετισθοῦμε ἀπὸ αὐτά. Ὀφείλουμε λοιπὸν νὰ χρησιμοποιοῦμε ὠφέλιμα καὶ ἐποικοδομητικὰ τὰ διαλείμματα αὐτά· νὰ μὴν ἀποκοιμίζουμε τοὺς ἑαυτούς μας μὲ τὴν ψεύτικη ἐλπίδα ὅτι ὁ Θεὸς δὲν θὰ ἐπαναλάβῃ τὴν παιδαγωγία του, ἀλλὰ νὰ ἐμβαθύνουμε στὰ γεγονότα καὶ νὰ ἀκοῦμε τὸ μήνυμα ποὺ μᾶς μεταδίδει μ᾿ αὐτὰ ὁ Θεὸς καὶ τὸ ὁποῖο εἶναι πρόσκλησις μετανοίας, διορθώσεως καὶ ἐπιστροφῆς πρὸς αὐτόν. Ἂν ἀνταποκριθοῦμε στὴν πρόσκλησι αὐτή, θὰ συμπεριληφθοῦμε κι ἐμεῖς στὸν ἀριθμὸ τῶν σφραγισμένων καὶ προστατευομένων ἀπὸ τὸν Θεό, καὶ οἱ νέες συμφορὲς ποὺ θὰ ξεσπάσουν δὲν θὰ μᾶς ταράξουν οὔτε θὰ μᾶς βλάψουν. Ἂν ὅμως ἀφήσουμε ἀνεκμετάλλευτα τὰ διαλείμματα τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ, ἡ ἐνοχή μας θὰ γίνῃ βαρύτερη καὶ ἡ ὀργὴ ποὺ θὰ θησαυρίσουμε εἰς βάρος μας μεγαλύτερη".

 [π. Κων. Παπαγιάννη. Ομιλίες στην Αποκάλυψι του Ιωάννου. 

Εκδόσεις Λυδία 2008, ομιλία ΛΔ΄]

Οι κλήσεις του Κυρίου

"Ὁ Κύριος θέλει τὴ σωτηρία ὅλων μας. Θὰ μποροῦσε ὡς παντοδύναμος νὰ τὴν ἐπιβάλῃ· νὰ μᾶς σώσῃ καὶ χωρὶς τὴ θέλησί μας· ἀλλὰ δὲν τὸ κάνει. Ἐλευθέρους μᾶς ἐδημιούργησε· καὶ σέβεται πρῶτος αὐτὸς τὴν ἐλευθερία ποὺ μᾶς χάρισε. Γι᾿ αὐτὸ δὲν παραβιάζει τὴ θύρα τῆς ψυχῆς μας, γιὰ νὰ τὴν καταλάβῃ μὲ τὴ βία, ἀλλὰ στέκεται ἔξω ἀπὸ αὐτὴν καὶ χτυπᾷ εὐγενικὰ καὶ διακριτικά. Χτυπᾷ ἐπανειλημμένα καὶ μὲ πολλοὺς καὶ διαφόρους τρόπους. Χτυπᾷ κυρίως μὲ τὸ λόγο του. Κάθε κήρυγμα ποὺ ἀκοῦμε, κάθε βιβλίο πνευματικὸ ποὺ διαβάζουμε, εἶναι κι ἕνα χτύπημα τοῦ Κυρίου στὴ θύρα τῆς ψυχῆς μας, μιὰ κλῆσις γιὰ νὰ τοῦ ἀνοίξουμε. Ἀλλὰ μήπως καὶ οἱ πολλὲς καὶ θαυμαστὲς εὐεργεσίες τοῦ Κυρίου δὲν εἶναι κι αὐτὲς εὐγενικὰ χτυπήματά του στὴ θύρα τῆς ψυχῆς μας; Ἀκόμη καὶ οἱ θλίψεις ποὺ μερικὲς φορὲς μεταχειρίζεται, δὲν εἶναι κι αὐτὲς παρόμοια, ἀλλὰ δυνατώτερα χτυπήματα, γιατὶ δὲν ἀκούσαμε τὰ πρῶτα ἐλαφρὰ καὶ διακριτικά;"

 [π. Κων. Παπαγιάννη. Ομιλίες στην Αποκάλυψι του Ιωάννου. 

Εκδόσεις Λυδία 2008, ομιλία Κ΄]

Ο ρόλος των γυναικών

"H περίπτωσις τῆς ψευδοπροφήτισσας τῶν Θυατείρων μᾶς δίνει ἀφορμὴ νὰ σκεφθοῦμε πόσο σπουδαῖο ρόλο παίζει ἡ γυναίκα, τόσο στὴν οἰκογένεια, ὅσο καὶ στὴν κοινωνία γενικώτερα· πόσες ὠφέλειες μπορεῖ νὰ προσφέρῃ, ὅταν διακρίνεται γιὰ τὴν πίστι καὶ τὴν ἀγάπη της, γιὰ τὴ σεμνότητα καὶ τὴ σωφροσύνη της, γιὰ τὴ συνετὴ δραστηριότητά της· ἀλλὰ καὶ πόση ζημιὰ μπορεῖ νὰ προξενήσῃ, ὅταν ἀφήσῃ νὰ ἐγκατασταθῇ στὴν ψυχή της ὁ σατανᾶς· ὅταν ἐπαναστατῇ ἐναντίον τοῦ Θεοῦ καὶ θέλει νὰ ἀποτινάξῃ τοὺς σοφοὺς περιορισμούς, μὲ τοὺς ὁποίους τὴν ἔχει περιχαρακώσει ὁ Θεός, γιὰ νὰ βρῇ δῆθεν τὴν ἰσότητα πρὸς τὸν ἄνδρα καὶ τὴν ἐλευθερία της· ὅταν παίρνῃ πρωτοβουλίες καὶ δραστηριότητες ὄχι σύμφωνες πρὸς τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Τότε ἡ ἐπίδρασίς της στοὺς οἰκείους της, τοὺς φίλους, τοὺς συγγενεῖς καὶ στὴν κοινωνία γενικώτερα εἶναι καταστρεπτική. Αὐτὸ ἐπιβεβαιώνει ὄχι μόνο ἡ περίπτωσις τῆς ψευδοπροφήτισσας τῶν Θυατείρων, ἀλλὰ καὶ τόσες ἄλλες τῆς δικῆς μας ἐποχῆς.

Ἂς τὰ ἔχουν αὐτὰ ὑπ᾿ ὄψιν οἱ Χριστιανὲς γυναῖκες. Κι ἂν φιλοδοξοῦν νὰ παίξουν καλὸ καὶ ὠφέλιμο ρόλο στὶς οἰκογένειές τους καὶ στὴν κοινωνία, ἂς μὴ παρασύρωνται ἀπὸ κηρύγματα ἐπαναστατικὰ καὶ θεωρίες δῆθεν προοδευτικὲς καὶ φιλελεύθερες, ἀλλὰ ἂς ἀκολουθοῦν τὴν πορεία ποὺ ἐχάραξε γι᾿ αὐτὲς ὁ Θεός, Αὐτὸ δὲν τὶς ἀποκλείει ἀπὸ κοινωνικὲς καὶ διδακτικὲς δραστηριότητες· τὶς συγκρατεῖ ὅμως καὶ τὶς προστατεύει ἀπὸ παρεκτροπές, καταχρήσεις, ὑπερβολὲς καὶ ἐγωϊστικὲς ἐνέργειες, ὥστε ἡ δρᾶσις τους νὰ εἶναι καρποφόρος, νὰ ὠφελοῦνται ἀπὸ αὐτὴν καὶ οἱ ἴδιες καὶ οἱ οἰκογένειές τους καὶ ἡ κοινωνία, καὶ νὰ δοξάζεται ὁ Θεός."

 [π. Κων. Παπαγιάννη. Ομιλίες στην Αποκάλυψι του Ιωάννου,

Εκδόσεις Λυδία 2008, ομιλία ΙΒ΄]