"Θά μποροῦσε ὁ Κύριος νά κάνει κάτι γιά νά προλάβει τόν Πέτρο ἀπό τήν πτώση τῆς ἀρνήσεως· ἀλλά δέν ἦταν αὐτό τό θέμα. Ὅσο κι ἄν βοηθήσει κάποιος, ἄν δέν ὑπάρχει μέσα στόν ἄνθρωπο ἡ διάθεση νά σωθεῖ καί νά ἐνεργήσει ὅπως πρέπει, δέν μπορεῖ κανένας νά τόν σώσει. Ὡστόσο ὁ Κύριος εἶπε στόν Πέτρο: «Θά σέ κοσκινίσει ἀπόψε ὁ σατανάς, καί ἐγώ προσευχήθηκα νά μή λείψει ἡ πίστη σου. Ὅταν συνέλθεις καί ἐπιστρέψεις, στήριξε καί τούς ἀδελφούς σου». Μέ τόν τρόπο αὐτό, ὁ ἴδιος ὁ Κύριος –ἔξωθεν, τρόπον τινά, ἀπό τήν ψυχή τοῦ Πέτρου– τόν βοήθησε, ὥστε, ἀφοῦ γίνει ὅλο τό μακελειό ἐκεῖνο τῆς πτώσεως, νά μετανοήσει καί νά σωθεῖ. Δέν ξέρουμε τί θά γινόταν ὁ Πέτρος, ἄν δέν εἶχε λάβει χώρα ἡ πτώση του ἤ, ἀκόμη χειρότερα, ἄν δέν μετανοοῦσε μετά τήν πτώση. Ἀλλά ἐπειδή μετενόησε, ἔγινε ὁ πρωτοκορυφαῖος τῶν ἀποστόλων."
[+π. Συμεών Κραγιόπουλος]
