Σοφία

«Σοφία Κυρίου φωτιεί πρόσωπον συνετού. Σοφίας ου κατισχύσει ποτέ κακία. Οι πόνοι αυτής εισίν αρεταί^. σωφροσύνην δε και φρόνησιν αύτη διδάσκει, δικαιοσύνην και ανδρείαν, ων χρησιμώτερον ουδέν εστίν εν βίω ανθρώποις.

»Θεέ Πατέρων και Κύριε του ελέους, δος μοι την των σων θρόνων πάρεδρον σοφίαν, ίνα συμπαρούσα μοι διδάξη με, τι ευάρεστόν εστι παρά σοί. Λογισμοί γαρ θνητών πάντες δειλοί, και επισφαλείς αι επίνοιαι αυτών».

[Εκλογή από την Σοφία Σολομώντος, όπως διαβάζεται στον Εσπερινό του Αγ. Βασιλείου]

Αυτεπίγνωση

Ο ατέλειωτος κύκλος ιδέας και δράσης,

Η ατέλειωτη εφεύρεση, το ατέλειωτο πείραμα,

Φέρνει γνώση της κίνησης, αλλά όχι της ηρεμίας,

Γνώση της ταχύτητας, αλλά όχι της σιωπής,

Γνώση των λέξεων, και άγνοια του Λόγου.

Όλη μας η γνώση μας φέρνει πιο κοντά στην άγνοιά μας,

Όλη μας η άγνοια μας φέρνει πιο κοντά στο θάνατο,

Αλλά πιο κοντά στο θάνατο δεν σημαίνει πιο κοντά στο ΘΕΟ.

Πού είναι η Ζωή που χάσαμε ζώντας;

Πού είναι η σοφία που χάσαμε μέσα στη γνώση;

Πού είναι η γνώση που χάσαμε μέσα στην πληροφορία;

Οι κύκλοι του Ουρανού σε είκοσι αιώνες

Μας πάνε πιο μακριά από το ΘΕΟ και πιο κοντά στο Χώμα.

[Χορικά από τον ‘Βράχο’, 1: 6-18. T. S. Eliot, Selected Poems. Faber & Faber, London 1954, απόδοση δική μου, τα κεφαλαία είναι του ποιητή]