Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2019

Θλίψις, βασιλεία, υπομονή


«Θλίψις, βασιλεία, υπομονή. Ας προσέξουμε την έννοια και τη σχέση των τριών αυτών λέξεων. Θλίψις είναι γενικά η κατάστασις, στην οποία βρίσκεται στην παρούσα ζωή ο Χριστιανός. Ο Κύριος μας προειδοποίησε ξεκάθαρα γι’ αυτό: «Εν τω κόσμω θλίψιν έξετε». Εν αντιθέσει όμως προς την κατάσταση αυτή , η κατάστασις στην οποία θα βρεθεί στη μέλλουσα ζωή είναι βασιλεία. Αφετηρία λοιπόν η θλίψις, τέρμα η βασιλεία, οδός δε που οδηγεί από τις θλίψεις στη βασιλεία είναι η υπομονή. Είναι όρος απαραίτητος και αναγκαίος να δεχόμαστε τις θλίψεις με υπομονή. Αν έχουμε θλίψεις στην παρούσα ζωή, δεν έχουμε όμως υπομονή, αλλά δυσφορούμε και γογγύζουμε και αγανακτούμε γι’ αυτές, ίσως δε και να εκτρεπόμαστε σε απρεπείς και βλάσφημες εκφράσεις εναντίον του Θεού, ασφαλώς δεν θα μπούμε στη βασιλεία του εξ αιτίας των θλίψεών μας. Αντίθετα, αν δεχόμαστε τις θλίψεις με ακλόνητη υπομονή, με σταθερή ελπίδα στην αγάπη του Θεού και με απόλυτη εμπιστοσύνη στην πανσοφία του, τότε ασφαλώς θα γίνουμε συμμέτοχοι της βασιλείας του».

[π. Κων. Παπαγιάννη. Ομιλίες στην Αποκάλυψι του Ιωάννου. 
Εκδόσεις Λυδία 2008, σελ. 41]

Δεν υπάρχουν σχόλια: