Υγεία και ειρήνη

 

«Υγεία και ειρήνη είναι δυο μέγιστα αγαθά, σπουδαίες δωρεές του Θεού. Αλλά ο Θεός δεν μας δίνει τα αγαθά του για να τα σπαταλούμε άσκοπα και ανώφελα, πολύ δε περισσότερο επιβλαβώς. Τα δώρα του Θεού είναι κεφάλαια, τάλαντα, τα οποία μας εμπιστεύεται για να τα εκμεταλλευθούμε ορθά, και για τις υλικές βέβαια ανάγκες μας με μέτρο, αλλά πολύ περισσότερο για τις πνευματικές. Και αναμένει και ζητεί από εμάς καρπούς πνευματικούς από την καλή χρήση τους. Αυτή λοιπόν την καλή χρήση των δωρεών του Θεού ας επιδιώκουμε και γι’ αυτήν ας εργαζόμαστε με όλες τις δυνάμεις μας, για να μην αναγκάσουμε τον Θεό να μας τις αφαιρέσει για σωφρονισμό και διόρθωσή μας, αλλά να μας τις χορηγεί πλούσια και αδιάκοπα. Και όταν μας τις παρέχει, ας μη παραλείπουμε να τον ευχαριστούμε και να τον ευλογούμε για τις δωρεές του, προσευχόμενοι με θέρμη και για όσους δοκιμάζονται από πολέμους και ασθένειες, για να χαρίσει και σ’ εκείνους ο Θεός τα αγαθά της ειρήνης και της υγείας, και όλους να μας κάνει αξίους της βασιλείας του, στην οποία δεν υπάρχουν αρρώστιες και θλίψεις, αλλά βασιλεύει αιώνια και αδιατάρακτη ειρήνη».

[π. Κων. Παπαγιάννη. Ομιλίες στα ευαγγελικά αναγνώσματα των Κυριακών (ανέκδοτες)]

Αυτογνωσία

 Ὁ ἄνθρωπος δέν θέλει νά παραδεχθεῖ ὅτι εἶναι ἁμαρτωλός. Θέλει κάτι νά κρατήσει, ὥστε νά μπορεῖ νά πεῖ: «Κάτι εἶμαι». Δέν τό λέει βέβαια οὔτε στόν ἑαυτό του, ἀλλά ἔτσι τό ζεῖ. Ἡ σωστή στάση εἶναι νά χαίρεσαι πού βλέπεις πόσο ἀταπείνωτος, κακός, πονηρός εἶσαι, πόσο ἀκόμη καί τά ἁγιότερα πράγματα τά κάνεις γιά νά νιώσεις ὅτι οἱ ἄνθρωποι καί ὁ Θεός δέν ἀπορρίπτουν τό ἐγώ σου. Ἑπομένως, ἀπό μιά πλευρά εἶναι χαρᾶς εὐαγγέλια τό ὅτι στριμώχνεσαι ἔτσι πού, θέλεις δέν θέλεις, βλέπεις ποιός εἶσαι, καί ἐκεῖ πού σάν νά μήν ἀντέχεις ἄλλο καί ὅλο ἐλπίζεις ὅτι θά λυτρωθεῖς, ἀκόμη πιό πολύ ἀφήνει ὁ Θεός νά βγοῦν τά ἀγκάθια ἀπό μέσα σου καί ὅλη ἡ ἀθλιότητά σου. Καί τό μάθημα πού πρέπει νά μάθεις εἶναι ὄχι νά θέλεις νά γλιτώσεις ἀπό αὐτά –ἔχει ἐγωιστικό χαρακτήρα αὐτό– ἀλλά νά παραδοθεῖς στόν Χριστό. «Καίτοι, Θεέ μου, ἐγώ εἶμαι ἔτσι, ἐσύ μέ ἀγαπᾶς, καί ὅ,τι κάνεις, τό κάνεις ἀκριβῶς γιά νά μέ σώσεις».

[π. Συμεών Κραγιόπουλος. Πνευματικά μηνύματα]