"Ποιὰ εἶναι ἡ σημερινὴ κατάσταση μετὰ ἀπὸ εἴκοσι αἰῶνες χριστιανικῆς διδασκαλίας; Δυστυχῶς οἱ ἔχθρες καὶ τὰ μίση βασιλεύουν ἀκόμη καὶ μεταξὺ χριστιανικῶν λαῶν, καὶ οἱ πόλεμοι διαδέχονται ὁ ἕνας τὸν ἄλλο. Διότι κατ’ ὄνομα μόνο εἴμαστε Χριστιανοί, καὶ διότι οἱ ἄρχοντες τῶν λαῶν καλλιεργοῦν ἀντὶ νὰ ἀμβλύνουν τὶς ἀντιθέσεις. Ἀλλὰ σὲ τέτοια περίπτωση τί μποροῦμε νὰ κάνουμε ἐμεῖς; Νὰ εἰρηνεύουμε «τὸ ἐξ ἡμῶν μετὰ πάντων ἀνθρώπων». Νὰ καλλιεργοῦμε φρόνημα εἰρήνης καὶ ἀγάπης πρὸς ὅλους. Νὰ προσευχόμαστε δὲ πρὸς τὸν «ἄρχοντα τῆς εἰρήνης» νὰ φωτίζει καὶ τοὺς ἄρχοντες καὶ νὰ τοὺς ὁδηγεῖ σὲ ἐνέργειες εἰρηνικές. Τότε δὲν θὰ ἔχει πλέον ἐφαρμογὴ τὸ «οὐ συγχρῶνται Ἰουδαῖοι Σαμαρείταις» ἀλλὰ θὰ βασιλεύσει «ἐπὶ γῆς εἰρήνη»· ἡ εἰρήνη, γιὰ τὴν ὁποία ἔγινε ἄνθρωπος ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ".
[Πρωτοπρεσβ. Κων. Παπαγιάννη. Ομιλίες στα Ευαγγελικά αναγνώσματα των Κυριακών (υπό έκδοση)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου